Club Gids zielloze verzameling feitjes

“Er is zo ontzettend veel te beleven” en andere dooddoeners, daar staat de nieuwe gids De 100 beste clubs van Nederland mee vol. Dat een clubber met de gids in de hand het land af gaat reizen als ware het een restaurantgids lijkt uitgesloten.

De makers van het boek, de jongens van de website Club Judge, vonden dat het na alle gidsjes voor restaurants, hotels en kroegen tijd voor een gids met clubs. Om het Nederlandse nachtleven in kaart te brengen en de clubber op weg te helpen. Honderd clubs staan erin met een eigen pagina. Een soort campinggidsje, waarbij icoontjes je vertellen of de club beschikt over ‘een giftshop ruimte’, ‘ontspanningsruimte’ en of rolstoelers er binnen kunnen rijden.

Het gaat de schrijvers van het boek steeds om hoe de club eruit ziet, hoe het geluid is, de drankprijzen en andere faciliteiten. Hoewel de interieurs goed beschreven worden zijn de korte verhaaltjes vaak te nietszeggend om als nachtvlinder een clue te krijgen of de club hem of haar iets te bieden heeft. Amsterdam Marcanti ‘spreekt met een zeer diverse programmering veel verschillende bezoekers aan’. Club Devo (Goes) ‘kan zich zeker meten met de stijlvolle hotspots die in de Randstad te vinden zijn’. “Paradiso is ook beroemd vanwege de speciale clubnachten, en dat vijf keer in de week.” En vooruit, nog eentje: “Alcatraz heeft alles in zich om een goede hotspot te zijn voor Friezen die van een feestjes houden.”

Boek vol reisreportages in muziekland

Artikel in Parool

Smerige tourbusjes, vertraagde vluchten, een promotor die hoeren regelt. Het boek Over de Grens beschrijft in twintig verhalen de successen van Nederlandse popmuzikanten in het buitenland.

Acht uur reizen en dan optreden voor net zoveel mensen. Spelen op slechte apparatuur. Spelen in een zaal die te laag is om fatsoenlijk te springen. Net genoeg betaald krijgen om de taxi terug naar het hotel te kunnen nemen.

Pop-journalist Gert-Jaap Hoekman bundelde de popverhalen die hij eerder schreef voor Revu tot een boek, Over de Grens. Hij breidde de verhalen wat uit, voegde er een aantal aan toe. Steeds reisde hij met de muzikanten mee hun droom achterna. Mee naar Sint Petersburg met Textures, naar Indonesië met Van Katoen, de woestijn in het Zuiden van Noord-Amerika in met Kraak en Smaak, bezocht het kapotgeschoten Sarajevo met Voicst. Het boek geeft een mooi overzicht van Nederlandse popmuzikanten die op dit moment iets bereiken in het buitenland of daar keihard voor aan het vechten zijn.

Soms kreeg Hoekman de dramatische spanningsboog eenvoudig aangeleverd. Zoals in het geval met Aux Raus. Het Amsterdamse gabberpunkduo ging naar Colombia, op uitnodiging van een fan. Hun optreden moest zijn ex-vriendin ervan overtuigen bij hem terug te keren. Al voor het concert gingen twee geluidsmannen met elkaar op de vuist om te bepalen wie er later aan de knoppen mocht zitten. En tijdens het optreden, waar veel te weinig mensen naartoe kwamen om uit de kosten te komen, viel het geluid uit.

Damaru maakt er een Surinaams feestje van

Artikel Parool, 10 augustus 2009

Pop: Damaru
Gehoord: Paradiso, Amsterdam

‘ Van Paramaribo naar Volendam!’ begint de single van de nummer één hit Mi Rowsu (Tuintje in mijn hart) van Jan Smit en ‘ de Surinaamse Michael Jackson’ Damaru. Van Kwakoe via Volendam naar Paradiso, was het toerschema van de Surinaamse popster dit weekeinde. Van gillende Surinaamse meisjes in de Bijlmer naar een signeersessie met Jan Smit in het dorp van de palingsound naar de hoofdstedelijke poptempel. Heel Nederland lijkt een tuintje in het hart te hebben voor deze 23-jarige zoetgevooisde rasentertainer.

Paradiso was gisteren gevuld met Surinaamse gezinnen, zelfs een kinderwagen was aanwezig, gillende tieners, vijftigers, blondines die de ster al lang kenden van hun stage in Paramaribo. Het concert was verplaatst van de bovenzaal naar de grote zaal, die redelijk gevuld was.
De plotselinge populariteit voor de jonge vader, Mi Rowsu schreef hij voor zijn dochtertje, is niet helemaal onverwacht. Het nummer was al een dikke hit in Suriname en onder de Surinaamse gemeenschap in Nederland. Bovendien is het nummer aandoenlijk, prachtig en swingend. De tekst: ‘ Ik heb een tuintje in mijn hart, maar alleen voor jou,’ is onweerstaanbaar.

Lady GaGa spettert in slimme popliedjes

Recensie Parool, 21 juni 2009

Het krachtige silhouet van Lady GaGa wordt langzaam uitgelicht in de slierten uit de rookmachine. Als een krijger staat ze daar, armen gebogen de lucht in. Minutenlang. Tot het licht haar futuristische pakje van discobolmateriaal doet fonkelen. En de muziek begint.
Lady GaGa, de 23-jarige zangeres en performer, speelde zichzelf naar bekendheid in de New Yorkse clubscene. Ze zong haar liedjes in bars, had een burlesque show waarin ze haar keuze voor extravagante pakjes, verleiden en entertainen tot perfectie verfijnde.
De liedjes van Lady GaGa, door haarzelf ‘elektronische pop zonder soul’ genoemd, hebben niet veel om het lijf. Het zijn slimme popliedjes met de juiste dosis viezigheid in de teksten. Vrolijk uptempo, pakkende refreintjes, veel herhalingen en vunzige verwijzingen als ‘I wanna take a ride on your disco stick’. Teksten gaan over rijk en jong zijn, over uitgaan, drank, seks. Entertainment is het doel, niet de vervoering.
Nog geen jaar geleden stond Stefani Joanne Angelina Germanotta, zoals Lady GaGa echt heet, voor een paar half-geïnteresseerden te spelen op het NDSM-terrein tijdens Valtifest. Programmeur Joost van Bellen wist het zeker: dit ging een grote worden. In haar eentje op een rommelig podium bij daglicht kwam Lady GaGa’s act toen niet echt over.
Inmiddels heeft ze dikke wereldhits gescoord met onder meer Just Dance en Pokerface, heeft haar debuutalbum The Fame (2008) heel goed verkocht, wordt ze de nieuwe Madonna genoemd, en is ze rap groter gegroeid dan toen deze tour geboekt werd. HMH had Lady GaGa ook wel vol gekregen.
De Melkweg was gisteren uitverkocht, net als Paradiso zaterdag. De zaal stond vol jonge gays, kinderen, een groepje emo’s, meiden in leuke jurkjes. Met gegil begroeten ze elke nieuwe creatie waarin de ster op het podium verschijnt, geflankeerd door haar drie dansers. Steeds zijn het de billen van Lady GaGa die de meeste aandacht opeisen. De jurk-creaties, of jasjes vallen nauwelijks over haar heupen.