k ben fan van De Nieuwe Tuin. Ik viel, heel oppervlakkig, voor de vormgeving. Maar uit die mooie verpakking blijken hele goede zaden te komen. Dit jaar kreeg ik last van tuinkriebels ver voor hun webshop klaar was voor bestellingen (veel is/was uitverkocht), en dus ging ik voor de ouwe vertrouwde Bolster. Beetje saaie zekerheid. Maar het jaar is nog niet eens begonnen.
WordPress.com is excited to announce our newest offering: a course just for beginning bloggers where you’ll learn everything you need to know about blogging from the most trusted experts in the industry. We have helped millions of blogs get up and running, we know what works, and we want you to to know everything we know. This course provides all the fundamental skills and inspiration you need to get your blog started, an interactive community forum, and content updated annually.
Hoe lang nog voordat dit weer kan?
Jazzradio op, zonnestralen dringen de kas binnen en Nico Zonneveld zet tevreden zijn snoeischaar in de kluit van een Cirsium Atropurpureum. Knip, daar gaat de plant doormidden. Oh wacht, daar zitten zoveel ogen aan, die kan nog wel een keertje in tweeën. Weer die vlijmscherpe schaar. En met een boogje gaat weer een bundeltje wortels met wat hards eraan richting krat.
Nico weet alles wat ik ook wel zou willen weten. Hoe hij planten moet vermeerderen. Hoe al die planten heten. Van welke grond ze houden. Wanneer ze de in grond moeten, en wanneer eruit als je er wat anders mee wil dan ze laten doorgroeien op die plek.
De kleurige distelachtigen die Nico zo zonder scrupules drieën- en vierendeelt, komen uit de volle grond van de kwekerij van zijn broer in Egmond aan Zee. De kist vol beginsels van Cirsiums gaat straks naar een andere kweker die ze in een pot stopt en verder opkweekt voor de verkoop.
Nico verkoopt ambachtelijke prachtplanten. Je kan er gewoon zelf langs, laad je auto of fietstas maar vol in Heerhugowaard. Dit is zijn website.
Hoe lang nog voordat dit weer kan?!?!
Ik ben fan van De Nieuwe Tuin. Ik viel, heel oppervlakkig, voor de vormgeving. Maar uit die mooie verpakking blijken hele goede zaden te komen. Dit jaar kreeg ik last van tuinkriebels ver voor hun webshop klaar was voor bestellingen (veel is/was uitverkocht), en dus ging ik voor de ouwe vertrouwde Bolster. Beetje saaie zekerheid. Maar het jaar is nog niet eens begonnen.
Jazzradio op, zonnestralen dringen de kas binnen en Nico Zonneveld zet tevreden zijn snoeischaar in de kluit van een Cirsium Atropurpureum. Knip, daar gaat de plant doormidden. Oh wacht, daar zitten zoveel ogen aan, die kan nog wel een keertje in tweeën. Weer die vlijmscherpe schaar. En met een boogje gaat weer een bundeltje wortels met wat hards eraan richting krat.
Nico weet alles wat ik ook wel zou willen weten. Hoe hij planten moet vermeerderen. Hoe al die planten heten. Van welke grond ze houden. Wanneer ze de in grond moeten, en wanneer eruit als je er wat anders mee wil dan ze laten doorgroeien op die plek.
De kleurige distelachtigen die Nico zo zonder scrupules drieën- en vierendeelt, komen uit de volle grond van de kwekerij van zijn broer in Egmond aan Zee. De kist vol beginsels van Cirsiums gaat straks naar een andere kweker die ze in een pot stopt en verder opkweekt voor de verkoop.
Nico verkoopt ambachtelijke prachtplanten. Je kan er gewoon zelf langs, laad je auto of fietstas maar vol in Heerhugowaard. Dit is zijn website.
In opdracht van Eigen Haard maakte ik een magazine voor en over Betondorp. Superklus! Alle Betondorpers kregen ‘m op papier door de bus. HIER lees je ‘m digitaal.
Cover Betondorp Magazine
Jeejjj, wat een eer. Ik en Mijn Plant is opnieuw uitgebracht. Ik schreef het een paar jaar geleden in
opdracht van Uitgeverij Snor. Toen kon je een exemplaar krijgen bij aankoop van een kamerplant. Nu kun je ‘m gewoon kopen in de boekhandel of online (in de webshop van je eigen boekhandel natuurlijk, steun die ondernemers!)
Voor de Amsterdamse Federatie van Woningcorporaties maakte ik een magazine over de vraag Van wie is de buurt?, ter begeleiding van de gelijknamige conferentie in juni 2014. Over leefbaarheid in de Amsterdamse wijken en de rol van corporaties, gemeente, instanties en natuurlijk die van bewoners.
Lees het magazine hier.
Vormgeving: Studio Odilo Girod
Voor de derde editie van Nieuw Amsterdam, een uitgave van Pakhuis de Zwijger, schreef ik een artikel over een man die droomt van een hele grote groene zone rond Amsterdam, het lijkt hem nog te lukken ook, en over een miljoenenproject in Nieuw-West waar technische innovaties het leven beter (en meer duurzaam) moet worden. Pagina’s 54 t/m 61.
